De Mr. Olympia is het hoogst haalbare podium in bodybuilding. Toch vraag ik me af in hoeverre “The O” nog relevant blijft. Een pijnlijke vraag om te stellen als fan, maar noodzakelijk ter behoud van de sport.
“Mister wie??
Stel je gaat naar je lokale voetbal vereniging en je vraagt aan ze wie vorig jaar landskampioen is geworden. Hoeveel van hen zullen dan aangeven dat ze nooit naar voetbal op tv kijken? Eén op de tien misschien? Hoeveel fanatieke amateur wielrenners zullen niet weten wie de laatste Giro of Tour de France heeft gewonnen? Zeer weinig neem ik aan.
Ga vervolgens naar je lokale sportschool en loop naar de jongens toe die aan fanatieke krachttraining doen en vraag wie de laatste Mr. Olympia heeft gewonnen. De kans is groot dan wel groot je op zo’n verhouding uitkomt en slechts een enkeling zal aangeven pro bodybuild wedstrijden te volgen.
Dat is best gek. Helemaal gezien de steeds toenemende populariteit van krachttraining. Om de één of andere manier zijn er miljoenen wereldwijd dagelijks bezig om gespierder en droger te worden, maar zijn er verhoudingsgewijs zeer weinig die de prestaties van top bodybuilders volgen.
Dat blijkt onder andere uit het feit dat onze verslaggeving over de Mr. Olympia ieder jaar relatief weinig belangstelling opwekt. In dit artikel ga ik in op enkele factoren die mijns inziens verklaren waarom velen zich niet herkennen in de mannen die afgelopen weekend in Las Vegas om de hoogste prijs in bodybuilding streden. Ik durf zelfs zo ver te gaan om te stellen dat pro bodybuilding, as we know it, enkele belangrijke veranderingen zal moeten ondergaan om relevant te blijven.
De term “bodybuilding”
Het zal ten eerste iets te maken hebben met het feit dat velen die aan bodybuilding doen, dit zelf geen bodybuilding noemen, laat staan dat ze zichzelf een bodybuilder noemen. Ik heb al vaker geschreven over het stigma van bodybuilding. De verkeerde beeldvorming waardoor men denkt dat bodybuilding per definitie wordt uitgevoerd door massamonsters van 120+ kilo volgestopt met anabolen, groeihormoon, insuline en synthol als toetje.
Zoals in die eerdere artikelen beschreven is bodybuilding iedere inzet waarbij je een combinatie van spier opbouwende en vet verbrandende tactieken gebruikt in voeding en training. Niets meer niets minder. Niemand heeft ooit gezegd dat bodybuilding inhoudt dat je jezelf moet transformeren tot een mutant.
Laat He-man gewoon een cartoon blijven
Dat bodybuilding echter dit imago heeft, is niet zo vreemd. Sinds de 60-er jaren zijn de shapes van de top bodybuilders veranderd van een fysiek dat vrijwel iedere man ambieert in een fysiek waarvan velen gruwelen.
Persoonlijk heb ik daar gemengde gevoelens over. Aan de ene kant is het fantastisch om de spierbundels van mijn als kind geliefde cartoons op een levend persoon te zien. Geen idee in hoeverre voorbeelden als He-man, Thundercats, G.I. Joe en later X-men mijn beeld van hoe een man er uit hoort te zien, hebben gevormd. Ik hou er dus rekening mee dat mijn generatie (geb. 1976) een nogal overdreven masculine beeld van mannelijkheid heeft.
Aan de andere kant vraag ik me af of fantasie niet gewoon fantasie moet blijven en realiteit de realiteit. Voor velen geldt dat ze zich totaal niet kunnen identificeren met bodybuilders als Phil Heath en zijn concurrentie afgelopen weekend. Ooit liepen magere jongetjes langs een kiosk om geïnspireerd te worden door de covers van magazines als Muscular Development. “Zo wil ik er uit zien”.
Zelf ben ik nogal een geschiedenis fan wat ook geldt voor de geschiedenis van bodybuilding. Ik kijk dan ook naar de Olympia met een zekere nostalgie, denkend aan de mannen die de sport groot hebben gemaakt. Mannen als Larry Scott, Sergio Oliva, Frank Zane en natuurlijk Arnold Schwarzenegger. Toen we er vorig jaar bij waren in Las Vegas dacht ik dan ook aan de legendarische docu ” Pumping Iron” en het feit dat ik er 40 jaar na dato zelf bij was. Volgens mij was ik dan ook enthousiaster om het feit dat ik met Schwarzenegger en Franco Columbu in één zaal zat dan dat ik naar de top bodybuilders van het moment keek. Mannen uit een tijd waarin je nog enigszins kon voorstellen, terecht of onterecht, dat je er zo uit kon zien. Een tijd waarin bodybuilding nog geassocieerd werd met gezond (ondanks het toen prille gebruik van anabolen).
“Gut so big you could see it from the back”
En daarmee komen we wat mij betreft op het grootste probleem van de Mr. Olympia en pro bodybuilding in het algemeen: Het wordt steeds moeilijker om het mooi te vinden, zelfs voor mij.
Mos Def beschrijft in het nummer ‘Miss fat booty’ de omvangrijke bilpartij van een vrouw als: Ass so fat you could see it from the front”
Tegenwoordig zien we bodybuilders die zo’n opgeblazen buik hebben dat je deze nog steeds ziet uitsteken als ze met hun rug naar je toegekeerd staan. Bodybuilders die tijdens het poseren hun buik moeten inhouden zoals normaal iemand met een bierbuik doet op een eerste date.
Het lijkt erop alsof we het huidige maximum hebben bereikt dat je kunt hebben aan spiermassa in combinatie met een laag vetpercentage zonder dat daarbij de buik gaat uitzetten. De enorme hoeveelheden voeding, groeihormoon en insuline die de mannen nodig blijken te hebben om de grootste te zijn, heeft een esthetisch zeer nare bijwerking (los van medische) die ten koste gaat van de populariteit van de sport. Ik vraag me af in hoeverre dat onvermijdelijk is naarmate je langer meedraait. Ronnie Coleman’s buik was in zijn laatste jaren op het podium gewoon genant.
Het ideaal van bodybuilding was en is nog steeds om de mooiste fysieke versie van een mens te tonen. Dit is natuurlijk erg subjectief en er zijn dan ook vele verschillende klassen qua gewicht en doelstelling qua fysiek. De top, de open klasse, zou echter het hoogst haalbare moeten zijn. Het summum van de menselijke fysiek.
Geen monopolie meer op spiermassa
De Olympia zal echter ook niet gered zijn als de bond uiteindelijk besluit de gehele klasse rigoureus aan te pakken met andere eisen aan het fysiek. Of, in een extreem geval, te laten vallen zoals ze bij de dames klasse bodybuilding hebben gedaan.
Voor de dames gold hetzelfde probleem, maar dan uitvergroot. Er was bijna niemand meer die het mooi vond, terwijl het overgrote deel van de mensen het ronduit lelijk vond. Zelfs al kon je respect opbrengen voor hun inzet en waarderen hoeveel moeite dat resultaat kost. Ondertussen nam de populariteit van “lichtere” klassen toe, zoals bikini fitness, en besloot men die meer ruimte te geven.
Toch heb ik vorig jaar kunnen zien hoe weinig aandacht die dames verhoudingsgewijs eigenlijk krijgen. Een groot deel van de wedstrijden werd gehouden in dezelfde ruimte waar tegelijkertijd een grote beurs werd gehouden. De mannen in de open klasse blijven in dat opzicht nog steeds de grote attractie. Daar is het immers ooit om begonnen, om uit te maken van al die grote kampioenen in diverse bonden, wie de beste was.
Fans van bodybuilders in lichtere klassen zoals classic bodybuilding en men’s physique kan het vaak helemaal niet schelen hoe hun rolemodels presteren op wedstrijden. Ze waarderen hen om hun fysiek en (online) image, niet vanwege prestaties op het podium.
Bodybuild wedstrijden, bonden en magazines hebben geen monopolie meer op gespierde rol modellen. Je hoeft helemaal geen wedstrijden meer te winnen om zo in magazines te komen en magere mannetjes te inspireren in een kranten kiosk. Veel Instagram modellen hebben een veel groter bereik dan bodybuilders die in competitie goed presteren. Lazar Angelov stelde als wedstrijd bodybuilder weinig voor en heeft nooit op een hoog niveau meegedraaid. Toch heeft hij ruim twee keer zoveel volgers op bijvoorbeeld Instagram als zevenvoudig Mr. Olympia Phil Heath.
Een pijnlijke conclusie is dan ook dat we helemaal geen Mr. Olympia nodig hebben om geïnspireerd te worden. Dat velen de top bodybuilders niet als voorbeeld zien. Social media biedt een keuze menu aan shapes om als voorbeeld te nemen. Geen idee wat dat betekent voor de toekomst van bodybuilding. Het blijft immers een sport en in iedere sport wil men steeds ‘beter’ worden. Om tegen bodybuilders te zeggen dat ze kleiner moeten worden, lijkt onnatuurlijk. Je vraagt ook niet aan een hardloper om minder hard te rennen.
En jij?
Ik heb, tevergeefs, nog moeite gedaan hier geen lang relaas van te maken. Ik ben er zelf duidelijk nog niet over uit wat ik van deze ontwikkeling moet vinden. Afsluitend zou ik dan ook alleen nog naar jou mening willen vragen?
- Kijk jij ook midden in de nacht naar een haperende live feed om de Mr. Olympia te kunnen kijken of interesseert het je geen ruk?
- Doe je zelf fanatiek aan krachttraining en heb je de top bodybuilders als voorbeeld of zie je jouw beleving van krachttraining en voeding helemaal niet als bodybuilding?
- Jeff Seid of Phil Heath?
Voorbeschouwing Mr. Olympia 2017
Natuurlijk moet ik er rekening mee houden dat ik dit jaar persoonlijk minder spannend vind omdat ik dit nu type, zittend in mijn woonkamer. Vorig jaar was ik er immers bij in Las Vegas om het evenement live mee te maken. Dat smaakt toch anders.
Maar ook los van de persoonlijke ervaring merk ik dat het inhoudelijk meer moeite kost enthousiast te worden over deze editie van de Mr. Olympia. En dat sentiment merk ik ook bij anderen.
Hoofdzakelijk zal dat komen door het gebrek aan concurrentie om de eerste plaats. Sinds Kai Greene niet meer meedoet aan de Mr. Olympia heeft Phil Heath eigenlijk vrij baan om zijn 7e titel te veroveren. Persoonlijk zie ik hem dat daarna nog drie keer doen om zo het tiende Sandow-beeldje in zijn trofeeën kast te mogen plaatsen. Hij heeft nog twee overwinningen nodig om het record van Lee Haney en Ronnie Coleman te evenaren, maar heeft dus al aangegeven voor de tien titels te gaan. Phil kon zelf dan wel tijdens de persconferentie van gisteren aangeven dat “Kai er niet toe doet” en dat het van weinig respect getuigd voor de aanwezige deelnemers door het over de afwezige Kai te hebben. Dat neemt echter niet weg dat het voor het publiek een stuk minder spannend is.
Toen ik het vorig jaar dus in levende lijve konden bekijken, werd nog duidelijker waarom Phil eenzaam aan de top staat. Hij kwam tijdens de pre-judging als laatste op. Tot dan toe leek de strijd om de top 5 behoorlijk spannend te zijn. Toen Phil echter zijn eerste pose aanname, was mijn eerste reactie:” It’s over and done”. Het is moeilijk te beschrijven wat hem beter maakt dan de anderen; fantastische verhoudingen, belachelijk volle spierbuiken. Ja, die buik puilt wel eens uit naar voren in een onbewaakte moment, maar dat is tegenwoordig blijkbaar onvermijdelijk met de massa die de heren tegenwoordig tonen.
Phil is nog relatief jong. Hij traint bovendien slim en heeft geen slopende trainingen nodig om zijn beste shape te behalen. De kans dat hij zichzelf kapot traint zoals Dorian Yates en Coleman lijkt dan ook redelijk klein. Dan is er nog de vraag hoe lang zijn lichaam het volhoudt met alle troep die erin gaat, het hoge gewicht, de achterlijke hoeveelheden voeding. Ik denk echter dat zijn lichaam het nog wel een paar jaar zal volhouden, waar anderen met minder aanleg eerder de man met de hamer tegenkomen.
Bodybuilding is echter ook politiek. Ik hou daarom wel rekening met de mogelijkheid dat de IFBB inziet dat Phil rete saai is en relatief weinig betekent voor de promotie van de sport voor een zesvoudig titelhouder. Zoals gezegd, ben ik niet de enige die weinig verwacht van dit jaar en mogelijk vreest de organisatie voor teruglopende populariteit van de sport met Phil als koning.
Ik mis spektakel
Je kunt echter zeggen dat dit ook voor vorig jaar gold en dat ik dus inderdaad een gekleurd beeld heb vanwege de ervaring dit in Las Vegas mee te mogen maken. Vorig jaar echter was er één grote attractie, de comeback van Kevin Levrone. Een kippenvel moment toen hij na 13 jaar afwezigheid weer op het hoogste podium klom. Een dergelijke crowdpleaser ontbreekt dit jaar.
Verlies van groot talent
De grote verassing vorig jaar echter, was de jonge Dallas McCarver die schijnbaar uit het niets een top 10 notering behaalde tijdens zijn debuut. “Wie is dat?” zeiden we nog toen hij het podium opkwam. Achteraf beschreef ik hem als een grote belofte en voor dit jaar was mijn aandacht dan ook vooral op hem gericht.
Totdat eind vorige maand bekend werd dat de 26-jarige Dallas was overleden nadat hij gestikt was in een maaltijd. Een zeer tragische gebeurtenis die nu ook één van de weinige attracties van de Olympia wegneemt.
Onze jongens
Dit jaar kijk ik dan ook eigenlijk maar om één reden; om te zien hoe Roellie Winklaar en William Bonac het zullen doen. Vorig jaar eindigden ze op een respectievelijk 6e en 5e plaats na een spannende onderlinge strijd.
Het zou natuurlijk fantastisch zijn als één van hen een top drie notering zou halen, maar de concurrentie in de top 6 is slopend met mannen als Shawn Rhoden, Dexter Jackson en Big Ramy.
Vanavond (Las Vegas tijd) is de pre judging, bij ons te zien rond 3 uur ’s nachts via de life feed.
Mr Olympia 2017 uitslag
Phil Heath heeft vannacht de Mr. Olympia 2017 gewonnen en daarmee zijn zevende titel gewonnen. William Bonac eindigde op de derde plaats.
Phil Heath Mr. Olympia 2017
Voor het eerst in jaren kon ik niet live kijken, niet in Las Vegas, niet op de bank. Straks rij ik naar Almere voor een lange photoshoot voor de online coaching app dus de hele nacht opblijven, leek me niet verstandig. Dan maar vroeg op en snel alles terugkijken.
Geen schocking nieuws vanuit Las Vegas deze ochtend bij het opstaan echter. Zoals verwacht heeft Phil Heath zijn zevende Mr. Olympia titel gewonnen. Hiermee evenaart hij de grootste naam in bodybuilding, Arnold Schwarzenegger. Toch lijken de eerste barstjes zich te tonen in deze schijnbaar onverslaanbare kampioen.
Zoals in de voorbeschouwing beschreven, was er vorig jaar geen twijfel wie de titel zou winnen. Dit jaar echter werd er zowaar getwijfeld aan zijn dominantie. Aan de hand van de call outs werd duidelijk dat de jury nog de nodige moeite had te beslissen tussen Phil Heath, Big Ramy en William Bonac.
Uiteindelijk bleek het toch genoeg voor Phil om opnieuw de titel te pakken, maar de boodschap was duidelijk; de tijd dat we automatisch kunnen aannemen dat Phil zal winnen, is voorbij.
Tweede plaats Big Ramy
No denying, this is the best version of Big Ramy we have ever seen
Het fenomeen Mamdouh Elssbiay, beter bekend als Big Ramy, behaalde gisteravond zijn beste resultaat ooit. Big Ramy staat bekend om zijn enorme massa. Geen twijfel over wie de grootste is. De vraag is echter in hoeverre Ramy de beste balans weet te vinden tussen massa, condtioning en symmetrie.
Het viel me op dat Phil een stuk meer gespannen leek dit jaar toen hij nog alleen met Big Ramy op het podium stond in afwachting van de verlossende woorden, ook dit jaar weer uitgesproken door The Rock, Dwayne Johnson. Toen die eenmaal werden uitgesproken, was de ontlading bij Phil dan ook groot waarmee duidelijk is dat hij de nodige twijfels had over zijn prestatie dit jaar.
Eerlijk is eerlijk, de emotie die Phil toonde bij ontvangst van de prijs was wel mooi om te zien. We zeggen vaak dat Phil geen personality heeft. Misschien moeten we deze Phil vaker zien.
Derde plaats William Bonac
William Bonac is here and he has arrived
Dat is niet overdreven door de verslaggevers. Vannacht zagen we de beste versie van William.
Het mooiste moment voor mij was dan ook toen William Bonac die bronzen medaille om zijn nek kreeg. Tijdens het hele evenement hoor ik de verslaggevers vooral over Phil en Big Ramy praten. Daarom vind ik het prachtig om te zien hoe daartussen de relatief kleine William Bonac staat te chillen terwijl één voor één grote namen als Dexter Jackson en Shawn Rhoden afvallen.
De Ghanese Nederlander was vannacht de nr. 3 bodybuilder van de wereld, geen geringe prestatie. Met deze prestatie plaatst William zich bovendien in de top drie van de best presterende Nederlandse Bodybuilders ooit naast Juliette Berman en Berry de Meij. Onder de mannen is er geen enkele Nederlander die beter gepresteerd heeft (Berry zijn beste resultaat was ook een derde plaats in 1988).
William gefeliciteerd en bedankt voor die prachtige routine!
Uitslag Mr Olympia 2017:
1e Phil Heath – 7X Mr. Olympia!
2e Mamdouh Elssbiay (Big Ramy)
3e William Bonac
4e Dexter Jackson
5e Shawn Rhoden
6e Roelly Winklaar
7e Nathan DeAsha
8e Brandon Curry
9e Josh Lenartowicz
10e Cedric McMillan
Mr Olympia 2016 en de comeback van Kevin Levrone
De Mr. Olympia staat dit jaar vooral in het teken van “the comeback” van Kevin Levrone. Na 13 jaar afwezigheid stapt deze gigant weer op het hoogste podium. En wij zijn erbij!
Iedereen houdt van een comeback. Comebacks zijn als een tijdcapsule. Ze brengen je terug naar tijden waarvan je dacht dat ze al voorbij waren. Ze geven je een kans om oude tijden te herleven of een tweede kans op een gemist moment. Bodybuilding kent ook van die historische comebacks zoals die van Sergio Oliva die na zijn vertrek in 1972 in 84′ terugkeerde naar de IFBB om weer op de Olympia te staan. Maar de bekendste is natuurlijk die van Arnold die in 1980 na 6 jaar afwezigheid terugkeerde op het podium.
Kevin Levrone
De Mr. Olympia van 2016 staat ook in het teken van zo’n comeback. Op 7 mei kondigde Kevin Levrone aan dat hij dit jaar na 13 jaar afwezigheid opnieuw op het podium van de Mr. Olympia zou staan. Kevin Levrone kreeg zijn pro licentie in 1991. Hij deed sindsdien mee aan maar liefst 67 pro wedstrijden waarvan hij er 23 won. 18 keer eindigde hij als tweede waarvan 4 keer op de Olympia. Hij wist de grootste titel nooit te winnen, maar stond dan ook tegenover enkele van de grootste namen uit bodybuilding.
Zij eerste deelname aan de Olympia was op 12 september 1992. Het was een belangrijk jaar voor bodybuilding. De 8-voudig mr. Olympia Lee Haney had het jaar daarvoor afscheid genomen en de deur geopend voor een nieuwe kampioen. Kevin en Dorian stonden als laatste twee op het podium. Zou de jury voor de esthetische shape van Kevin gaan of voor het massa monster Yates, de eerste waarvoor zelf Haney bang was? De jury koos voor de massa en zou dat nog jaren blijven doen.
In de jaren daarop moest Kevin het opnemen tegen mannen als Shawn Ray en Flex Wheeler die het geen van allen voor elkaar wisten te krijgen Dorian Yates van de troon te stoten. Toen Yates na het pakken van zijn laatste titel in 97 stopte, leek de kans eindelijk daar tot ene Ronnie Coleman tijdens zijn tweede optreden op de Mr. Olympia als eerste eindigde en dat vervolgens nog eens zeven jaar op rij zou doen. Kevin heeft het Ronnie al die tijd moeilijk gemaakt en eindigde (nog eens) tweemaal als tweede. In 2003 deed hij voor het laatst mee.
Hij nam nooit officieel afscheid. Een gescheurde meniscus en acteer-aspiraties (klinkt bekend?) lieten hem de volgende Olympia missen. En de daaropvolgende 12.
He’s back!
Maar nu is hij er dan weer. In Pittsburgh kondigde hij aan dit jaar weer mee te zullen doen aan de Olympia.
Als ik het doe, dan doe ik het goed. CAT Scan, enkele dagen eerder teruggekregen. Artsen konden niet geloven hoe goed het eruit zag. ‘Perfect’. Je hebt het lichaam en de botten van een 24-jarige’.
Iedereen vraag zich af hoe hij het zal doen en we zien de nodige filmpjes en foto’s van zijn fysiek al voorbij komen. Ik heb express nog niet teveel gekeken. Zelfs actief weggekeken. Niet goed als redacteur natuurlijk, maar om nu foto’s van hem te zien is een beetje als het horen van de uitslag van een wedstrijd die je hebt opgenomen. Ik wil het met mijn eigen ogen zien. Toen we Kevin eerder dit jaar op de FIBO zagen lopen, kreeg ik nog gedachten als:”Cool, weet je nog toen……”. Niet wetend dat hij op het punt stond zijn terugkeer aan te kondigen. Niet wetend dat wij er dit jaar ook bij zouden zijn in Texas.
Nu ik de gelegenheid heb om het live mee te maken, wil ik de echte comeback ervaring. Om nog een beetje te kunnen voelen hoe het vroeger was toen je als bodybuilder nog je shape een jaar lang kon verstoppen (wat Yates de bijnaam “the Shadow” opleverde). Als ik met mensen praat over de Olympia van dit jaar dan vragen ze vaak als eerste:”Hoe denk je dat Kevin Levrone het zal doen?”. Nog iets meer dan twee weken en dan zijn we in Vegas om er achter te komen en jou er natuurlijk alles over te vertellen.
Knock ‘m out L!
Bronnen:
- flexonline.com/videos/general-news/kevin-levrone-back
- musculardevelopment.com/contests/pittsburgh-pro/15167-kevin-levrone-olympia-comeback-officially-announced.html#.V8QKHpOLRsM
- bodybuilding.com/fun/other30.htm
Mr Olympia 2016 voorbeschouwing
Vanavond zagen we de grote mannen in actie komen tijdens de pre judging op de Mr. Olympia 2016
Dit was voor mij de belangrijkste reden om hier in Las Vegas te zijn. Natuurlijk vind ik het leuk om naar de dames te kijken, maar het zijn de heren in de open klasse die ik jaren volg en nu eindelijk live in actie kon zien. Een bijzonder jaar zoals eerder geschreven door de comeback van Kevin Levrone (na 13 jaar niet op het podium gestaan te hebben), maar ook door de hoog ingeschatte kansen van “onze jongens” Roellie Winklaar en William Bonac.
Een andere reden om er uitgerekend dit jaar bij te zijn, is dat de livestream werkelijk kl#te is, zoals blijkt uit de vele klachten van mensen wereldwijd die helemaal niets te zien krijgen, een haperend beeld of slecht geluid. Jammer dat dit sinds vorig jaar niet meer door Bodybuilding.com gedaan wordt.
Vandaag was de prejudging, morgen zijn de finals en weten we de uitslag. We hebben echter wel een goede indicatie gekregen van de kanshebbers op een hoge notering.
Helaas mocht m’n pro camera niet mee de zaal is en konden we dus alleen foto’s maken met de door Anne naar binnen gesmokkelde camera die met diens lens niet de afstand tot het podium kon overbruggen. Gelukkig echter mochten we de beelden van Jeffrey Suijkerbuijk gebruiken die eveneens een camera naar binnen wist te krijgen en een stuk dichterbij het podium zat om zijn vriend William aan te moedigen.
Kippenvel momentje
Om de spanning hoog te houden, was Kevin Levrone een van de laatsten die zijn routine mocht doen. Toen hij werd aangekondigd en tergend traag uit de coulissen stapte, was het echt een kippenvel moment. Dan is natuurlijk de vraag:”Hoe was zijn shape?”.
Om eerlijk te zijn, was meteen duidelijk dat hij geen kans maakte hoog te eindigen. Dat betekent niet dat de 52-jarige routinier geen enorme prestatie heeft verricht door deze shape op het podium te brengen. Hij had in ieder geval een vorm waarmee hij daar terecht stond. Vooral boven de middel. Wat zijn benen betreft, deed hij wat mij betreft echter duidelijk onder voor de concurrentie. Dat bleek ook toen hij pas bij de derde callout naar voren werd geroepen.
Het mocht voor mij de pret echter niet bederven. Ik heb de kans gehad één van bodybuildings legendes live in actie te zien, na meer dan een decennium afwezigheid.
Roellie en William
We waren superblij toen we bij de first callout de namen van Roellie én William hoorden. Zou het ze dan gelukt zijn een top 5 positie behaald te hebben? Een beetje lastig te beoordelen omdat ze vervolgens nog eens twee keer zijn teruggeroepen in volgende call outs, maar die first callout is in elk geval een goed teken.
Ik vond zelf William’s “klassieke” shape super. Van Roellie had ik persoonlijk gehoopt dat hij de in vorige jaren uitpuilende buik dit jaar had weten te voorkomen. Met name in zijn armen, schouders traps deed hij zijn bijnaam “the beast” eer aan. Wat een monster! Maar ik had het dus mooier gevonden als de buikregio wat beter onder controle was. Blijkbaar was het echter genoeg voor de first callout en dat was natuurlijk een zeer aangename verassing.
Phil Heath
In die first callout stonden naast Roellie en William ook Big Ramy, Shawn Rhoden, Dexter Jackson en de huidige, vijfvoudige mr. Olympia Phil Heath.
Ik heb eerder in een voorbeschouwing geschreven dat ik dacht dat hem de titel dit jaar mogelijk ontnomen zou worden. Zelf zag ik van tevoren Dexter Jackson als beste kandidaat daarvoor. Toen Phil echter als laatste het podium werd opgeroepen, dacht ik meteen:”Ok, het is over en uit. Daar staat de Mr. Olympia 2016″. Het was in één klap weer duidelijk waarom deze man “the gift” genoemd wordt. Uit de callouts lijkt het erop dat Phil Heath, Dexter Jackson en Shawn Rhoden de eerste drie plaatsen zullen verdelen, maar persoonlijk twijfel ik er dus niet aan dat de titel weer naar Phil gaat.
Morgen zullen we het weten!
(photo’s: Jeffrey Suijkerbuijk)
Mr Olympia 2016 uitslag
Phil Heath heeft zojuist voor de zesde keer op rij de Mr. Olympia gewonnen. William Bonac zette zijn beste prestatie neer met een vijfde plaats.
Mr. Olympia 2016
Anne en ik zijn net terug uit het Las Vegas Convention Centre waar we Phil Heath zijn zesde Mr. Olympia titel hebben zien winnen (en een check van $900.000). Het was een avond met veel highlights.
Waar we gisteravond de opkomst en sfeer rondom de prejudging enigszins vonden tegenvallen, hebben we vanavond de echte Olympia-sfeer ervaren. De uitslag was zoals ik gisteren al grotendeels had voorspeld naar aanleiding van de prejudging. De strijd om de tweede en derde plaats ging tussen Dexter Jackson en Shawn Rhoden, hoewel Big Ramy sterk terugkwam vanavond en, getuige het boegeroep in de zaal, volgens het publiek een hogere positie had verdiend dan de vierde plaats. Shawn werd tweede en Dexter eindigde op de derde plaats.
Ook hadden we al verwacht dat de strijd om de vijfde en zesde plaats zou gaan tussen Roellie Winklaar en William Bonac die ook vanavond gelijk opgingen. Het was duidelijk dat de jury de nodige moeite had tussen hun twee de betere aan te wijzen. Een prachtige prestatie voor William die hiermee zijn beste prestatie ooit neerzette (vorig jaar achtste). Hetzelfde geldt voor Roellie die een plaats stijgt ten opzichte van vorig jaar. Ook voor Roellie gold dat het publiek massaal van zich liet horen en hem graag hoger had zien eindigen.
Arnold Schwarzenegger
Zoals gezegd, hebben we vanavond echt de Olympia sfeer ervaren. Een zo goed als volle zaal, een enthousiast publiek en een paar mooie hoogtepunten. Eén daarvan was de routine van Kevin Levrone. Kevin behoorde eigenlijk niet tot de top 10 bodybuilders die in de finale stonden, maar kreeg toch zijn moment op het podium. Uit respect voor zijn vroegere prestaties en het feit dat hij na 13 jaar afwezigheid dit resultaat heeft kunnen neerzetten (en om het publiek dat gisteren niet aanwezig kon zijn de kans te geven hem alsnog te zien). Een staande ovatie vanuit het publiek en wederom een kippenvel momentje.
Nu heb ik altijd gezegd dat er eigenlijk maar één bodybuilder is die in mij groupie-gedrag kan veroorzaken en dat is natuurlijk Arnold Schwarzenegger. Je kunt je dan ook voorstellen hoe opgewonden ik was toen de camera’s tijdens de posedown van de final five hun blik langs de eerste rij lieten glijden en daar Arnold Schwarzenegger én Franco Columbu in beeld brachten. Het feit dat ik in één ruimte was met deze mannen, die met hun optreden in Pumping Iron, feitelijk bodybuilding op de wereldkaart hebben gezet, maakte mij (en Anne) nogal opgewonden. Zoals ik al zei, groupie-gedrag. Onlangs schreef ik nog een bodybuild bucketlist. Op nr. 1 stond “Arnold ontmoeten” op nr. 2 stond “Naar de Olympia gaan”. Die kunnen we dus doorstrepen. Ok, technisch gezien hebben we ‘m niet ontmoet en hadden we niet verder bij ‘m vandaan kunnen zitten, but who cares.
Het feest was compleet toen vervolgens Dwayne “The Rock” Johnson op het podium verscheen om zijn waardering voor de sport van bodybuilding uit te spreken en de prijzen uit te reiken. Hij kondigde bovendien aan dat de Mr. Olympia 2017 zal worden uitgezonden door CBS Sports. Een gepaster medium voor zo’n groot evenement dan een haperende livefeed.
Het viel ons op dat binnen een seconde na het uitspreken van de uitslag massaal mensen zich richting uitgang begaven. Eenmaal buiten wisten we waarom. Lange rijen voor de taxi’s. Toevallig hoorde ik iemand de mogelijkheid bieden met een particulier busje richting de Strip te gaan, vanwaar wij verder naar ons hotel konden lopen. Bij het instappen, bleek het een party limo te zijn. Een gepast einde voor een topavond!
Hiermee is ons Vegas-Olympia avontuur officieel tot een einde gekomen. Check ook de vlogs die Anne en ik gemaakt hebben. We hopen dat we jullie met onze verslaggeving een klein beetje hebben kunnen laten proeven van de Olympia sfeer.
Mr. Olympia 2016 voorbeschouwingen
Pakt Phil Heath zijn zesde titel of zorgt Kevin Levrone voor een sensatie met zijn comeback? Hoe gaan Roellie en William het doen? Hierbij mijn voorspellingen.
Vegas here we come!
Dinsdag vertrekken Anne en ik naar Las Vegas om de Mr. Olympia 2016 live bij te wonen en natuurlijk verslag te doen voor jullie. Ik wil al jaren naar de Mr. Olympia en dit jaar lijkt het perfecte jaar om te gaan. Dat bedoel ik voornamelijk door de comeback van Kevin Levrone die ik al uitgebreid beschreven heb. Een andere reden is dat ik dit jaar serieus rekening hou met een andere winnaar dan de huidige, vijfvoudig Mr. Olympia Phil Heath.
In voorgaande jaren leek de positie van Phil Heath onaantastbaar. Van Kai Greene, hoopten velen, maar verwachtten weinigen dat hij Phil zou onttronen. Nu Kai net als vorig jaar niet meedoet zou je denken dat Phil minder concurrente heeft, maar ik denk dat de concurrentie dit jaar groter is dan ooit. Letterlijk.
Dexter Jackson
Dexter Jackson doet al mee aan de Mr. Olympia sinds 1999. 1999! Hij eindigde sinds 2001 in de top 6. In 2008 pakte hij de titel waarmee hij de enige andere Mr. Olympia is op het podium naast Phil. Vorig jaar eindigde hij op 45 jarige leeftijd als tweede.
‘The blade’ Dexter Jackson staat bekend om zijn fantastische ‘conditioning’, zijn vermogen om gortdroog op het podium te staan. Hij doet zijn voordeel met zijn ervaring terwijl zijn lichaam niet schijnt te beseffen dat hij al 17 jaar als pro meedraait.
Dit jaar echter lijkt de veteraan iets nieuws op het podium te brengen. Hij deed enkele weken geleden een gastoptreden. Ongebruikelijk voor hem (en de meeste bodybuilders) om zo kort van tevoren zijn shape te tonen. Wat hij echter liet zien, zal Phil waarschijnlijk even achter de oren doen krabbelen. Ik kan me niet herinneren ooit een grotere Dexter Jackson gezien te hebben. Als Dexter met deze massa ook weer zijn conditioning voor elkaar heeft, lijkt Phil het nog best lastig te krijgen dit jaar.
Kevin Levrone
De naam die op ieders lippen ligt is natuurlijk die van Kevin Levrone. Hoe zal de 52-jarige Levrone presteren bij zijn comeback na 13 jaar afwezigheid? Kevin is zelf vol vertrouwen dat hij kans maakt de titel te pakken. Hij zal in elk geval kunnen reken op ondersteuning van het aanwezige publiek, waaronder ons. Everybody loves a comeback.
Maar hoezeer het hem dan ook gegund is, hoe realistisch is een overwinning op zijn leeftijd? Toegegeven de beelden die ik recentelijk gezien heb, zijn indrukwekkend. Waar Dexter de tijd stil zet, lijkt Levrone die terug te draaien. Omdat we hem echter al 13 jaar niet meer op het podium hebben zien staan, is het moeilijk in te schatten welke vorm hij volgende week zal laten zien. Het lijkt er in ieder geval op dat hij daar wat zijn fysiek betreft, verdiend te staan. En dat is al een hele overwinning op je 52e. Politiek gezien sluit ik niet uit dat hij het misschien wel eens tot de top 6 zal redden.
De rest van de concurrentie
Nu Dennis Wolf niet meedoet door een blessure en Kai Greene niet meedoet om onbekende redenen, ligt de weg naar de top 3 open voor een aantal kanshebbers.
Shawn Rhoden eindigde al drie keer als derde op de Olympia, waaronder vorig jaar. Hij lijkt een plafond bereikt te hebben, maar blijft de grootste kanshebber voor een top 3 positie naast Phil en Dexter.
Big Ramy is zo’n mutant waarvan ieder jaar weer de vraag opgaat waarom hij nog geen Mr. Olympia is. De reden is dat de grootste zijn niet genoeg is. Als het hem dit jaar lukt naast het behouden van zijn gebruikelijke hugeness ook shredded op het podium te verschijnen dan is hij zelfs concurrentie voor Phil.
Hij zal echter ook achterom moeten kijken naar de mannen die vorig jaar nog achter hem eindigden. Roellie Winklaar en William Bonac. Natuurlijk horen we hun namen het liefst bij de first callouts. Zullen ze dit jaar in de top 6 eindigen? Ik hou er rekening mee. Vorig jaar eindigden Roellie en William op respectievelijk de 7e den 8e plek, maar beiden lijken dit jaar goede progressie gemaakt te hebben.
We zullen nog een week moeten wachten. Volgend weekend is de finale en zitten wij in de zaal om te horen of Phil zijn zesde titel gepakt heeft!
Rinaldo Visser
Behalve Roellie en William zijn er nog meer Dutch muscles op de Olympia. De Arnhemmer Rinaldo Visser won vorig jaar het WK powerliften (World Powerlifting Union) tot 100 kilo. Hij brak ondertussen nog een wereldrecord bankdrukken [1]. Visser is de eerste Nederlander die op de Olympia mag meedoen, een eer die alleen is weggelegd voor de top 5 van dat moment[2].
Om te plaatsen voor de Olympia behaalde Rinaldo tijdens de Irish Pro Invitational een score van in totaal 885kg:
Bench 240kg
Squat 330kg
Deadlift 315kg
Cijfers waar de meeste lezers alleen van kunnen dromen. Gelukkig zijn we met z’n tweeën in Vegas want het lijkt erop dat Rinaldo gelijktijdig in actie komt met de Bikini Fitness dames. Dus dan Anne naar de Arnhemse krachtpatser terwijl ik naar de Bikini Fitness dames ga kijken. Iedereen blij.
Mr. Olympia 2016 Bikini Fitness en Fitness Finals
Vanavond (Las Vegas time) waren we in het Orleans Convention Centre in Las Vegas voor de mr. Olympia 2016 Finals in de klassen Bikini Fitness en Figure. Eerder op de dag hadden we de dames al in actie gezien tijdens de prejudging.
Mr. Olympia 2016 Fitness Finals
Vanavond was erg spannend. Eindelijk zouden we de grote mannen in actie gaan zien in het Orleans Convention Centre. Eerst echter waren de finals in de klasse Bikini Fitness en Figure. Helaas was het niet toegestaan om professionele camera mee te nemen de zaal in dus kon ik niet al te mooie plaatjes schieten.
De Fitness klasse onderscheid zich van de andere klassen doordat de atleten naast poseerroutines ook routines doen waarbij het gaat om de uitvoering van aerobic-achtige bewegingen. Het was een bijzonder avond voor de 42-jarige Candice Lewis die sinds 2011 ieder jaar op het podium van de Olympia stond. Bijzonder omdat het haar laatste optreden op de Olympia zou worden.
Voor Anne en ik was er naar de eerste bewegingen van Oksana Grishina eigenlijk geen twijfel dat zij voor een derde keer zou gaan winnen. Haar uitvoering van het aerobic gedeelte was zo geroutineerd dat ze met kop en schouders boven de rest uitsprak. Qua fysiek was het verschil met de concurrentie kleiner, maar niet klein genoeg om ons te doen twijfelen. Ze bleek dan ook de winnaar, gevolgd door Candice Lewis die met een tweede plaats een mooi afscheid had.
Mr. Olympia 2016 Bikini Fitness
Dit jaar waren er maar liefst 42 deelneemsters in de populaire klasse Bikini Fitness. In de finals streden uiteindelijk tien dames om de winst. Er ging een kleine schok door het publiek toen dat de huidige en tweevoudige titelhoudster Ashley Kaltwasser op de vierde plaats eindigde. De titel ging dit jaar naar Courtney King die daarmee haar eerste titel pakte. Courtney kon het echter niet laten tijdens haar dankwoord te benadrukken dat Ashley een groot voorbeeld voor haar is geweest.
Mr Olympia 2015 voorbeschouwing
Vandaag start de Mr. Olympia 2015, belangrijkste bodybuildwedstrijd van het jaar. Zonder Kai Greene, maar mét Roellie Winklaar, William Bonac en favoriet Phil Heath.
Persconferentie
Zoals iedere jaar werd er gisteren een persconferentie gehouden waarin alle deelnemers worden voorgesteld aan het publiek. Vorig jaar begon de strijd hier al toen de twee favorieten, Phil Heath en Kai Greene, in een verhitte discussie belandden, die later op het podium voortgezet werd.
Olympia 2015 live volgen?
Vandaag vind de pre-judging plaats waarin een groot deel van de strijd al bepaald wordt. Morgen vinden de finales plaats. Het hele evenement is net als voorgaande jaren live te volgen via de webcast. Dit jaar echter op Flexonline, (hou rekening met het feit dat Las Vegas 9 uur voorloopt).
Afwezigheid Kai Greene
Die strijd zal dit jaar niet herhaald worden. De persconferentie van gisteren begon met het onderwerp waarover iedereen de laatste dagen spreekt, de afwezigheid van Kai Greene. Presentator Bob Cicherillo herhaalde de woorden van Robin Chang (werkzaam voor AMI productions en al tien jaar eindverantwoordelijk voor de organisatie van de Mr. Olympia) die wij hier gisteren ook opschreven. Bob: “We hebben de complot theorieën gehoord, we hebben de video’s gezien, maar de waarheid is dat hij gewoon het contract niet getekend heeft. Zo simpel is het”.
Vijfde overwinning Phil Heath?
De afgelopen drie jaar ging de strijd om de top tussen Phil Heath en Kai Greene. Alledrie de keren won Phil en eindigde Kai als tweede. Nu Kai niet meedraait, zijn er weinigen die enige twijfel hebben over een vijfde Olympia zege van Phil Heath.
Natuurlijk werd Phil gevraagd wat hij van het hele gedoe rondom Kai vind. Voor Phil natuurlijk een gelegenheid om uit te halen naar Kai: “Hij heeft de fans teleurgesteld. Beetje gek om op zoveel posters te staan, maar het contract niet te tekenen”. Hij verwijst vervolgens naar alle andere atleten die er wel staan en geen excuses hebben om niet deel te nemen. Zelf heeft hij zijn contract al in april getekend en verwijzend naar alle anderen, zegt hij:” These are professionals”, suggererend dat dit niet opgaat voor Kai.
Medepresentator Dennis James stelt plichtmatig dat dit waarschijnlijk de beste Olympia ooit wordt en maakt grapjes over het feit dat Phil nu niet door een paardenstaart geslagen zal worden. Niemand kan echter de enorme teleurstelling ontkennen dat de twee favorieten het niet onderling uit zullen strijden.
Wat mij betreft, ligt de bal nu bij Kai Greene dan wel zijn management, om eindelijk openheid van zaken te geven. Want in dat opzicht heeft Phil gelijk. Het is een grote teleurstelling en de fans verdienen meer dan “Er speelt meer achter de schermen waarover ik nu niet kan uitweiden”.
Hollands glorie
Velen heb ik al horen zeggen dat ze wegens de afwezigheid van Kai niet zullen kijken dit jaar. Dat geldt niet voor mij. Niet omdat ik voor de verslaggeving wel moet kijken, maar omdat ik vooral benieuwd ben hoe “onze” jongens het dit jaar zullen doen.
Waar het Nederlandse voetbal bagger is en we zelfs op Europees niveau niet mee lijken te tellen, doen “we” het bij bodybuilding aanzienlijk beter. Van de 20 beste bodybuilders ter wereld die deel mogen nemen, zijn er maar liefst twee die in Nederlands sportscholen hun fysiek gebouwd hebben. Eén nota bene in de sportschool waarin ik zelf ooit begonnen ben.
William Bonac
In dat laatste geval spreek ik over de Nederlands-Ghanese William Bonac die voor de tweede keer deelneemt aan de Mr. Olympia. Ik had enkele weken geleden de mogelijkheid hem wat vragen te stellen tijdens de BC Musclecamp en zelfs een photoshoot met hem te doen. William eindigde vorig jaar met een 15e plaats voor mijn gevoel (en dat van velen anderen) te laag voor de fysiek die hij op het podium bracht. Ik hoop dan ook dat dit jaar tot een beter resultaat zal leiden.
Roellie Winklaar
Roellie, uitkomend voor Curacao, doet voor de vierde keer mee aan de Mr. Olympia sinds zijn eerste deelname in 2010. Zijn beste prestatie was een 7e plaats in 2013. Vorig jaar eindigde hij op de 12e plaats na een jaar waarin hij moest herstellen van de gevolgen van een motor ongeval. Het is de vraag wat Roellie heeft weten te verbeteren in het halve jaar sinds zijn 6e plaats op de Arnold Classic Australia in maart dit jaar.
Namens Fitsociety.nl wens ik beiden zeer veel succes!
De concurrentie
Toch zal Phil het niet makkelijk krijgen. Shawn Rhoden hijgt al een tijdje in zijn nek als vertegenwoordiging van de fysiek die velen graag zien (esthetisch). Daar tegenover staat het andere uiterste, Big Ramy. We hebben onlangs nog de nodige aandacht besteed aan Ramy die tijdens deze persconferentie verraste door Engels te spreken. Ramy is de zwaarste man op het podium, maar hij gaf aan dit jaar ook in fantastische conditioning te verschijnen. Als dat hem gelukt is, mag Phil zich toch wel wat zorgen maken.
Natuurlijk zijn er nog andere grote namen zoals voormalig Mr. Olympia en tweevoudig Arnold Classic winnaar Dexter Jackson, Branch Warren en Dennis Wolf. Dexter is de enige andere op het podium met het Sandow beeldje op zijn haard (2008). Zijn leeftijd was geen belemmering om eerder dit jaar de Arnold Classic voor de vijfde keer te winnen. Dat was echter in afwezigheid van andere favorieten als Dennis en Shawn. Shawn en Big Ramy zijn de twee waarvan ik persoonlijk de meeste concurrentie verwacht.
Mr Olympia 2015 uitslag
Afgelopen nacht won Phil Heath zijn vijfde opeenvolgende Mr. Olympia. William Bonac maakte grote vooruitgang met een achtste plaats, één plaats achter Roellie Winklaar
Top 10 Mr. Olympia 2015
- Phil Heath
- Dexter Jackson
- Shawn Rhoden
- Dennis Wolf
- Mamdouh Elssbiay (“Big Ramy”)
- Branch Warren
- Roellie Winklaar
- William Bonac
- Victor Martinez
- Essa Obaid
Olympia 2015
De Olympia 2015 was er één met nogal wat dramatiek. De dames bodybuilders die niet mochten doen en Kai Greene waarvan de afwezigheid vooralsnog een groot mysterie blijft. Wat resultaten betreft, was het aan de top vooral een jaar van herhaling waarin de huidige kampioenen zich lieten horen.
212-klasse
In de 212-klasse pakte Flex Lewis opnieuw de titel. Flex hintte vorig jaar nog op een overstap naar de open klasse, maar besloot dus toch mee te blijven draaien in de 212-klasse. Geen verkeerde keuze lijkt me.
Men’s Physique
In de Men’s Physique klasse was het opnieuw Jeremy Buendia die de beste “beachboy” look had. Net als bij de dames de klasse bikini-fitness in grote opkomst is, geldt dit ook voor de Men’s Physique klasse. Een grote prestatie dus met zoveel concurrentie al zal niet iedereen de bedekte benen waarderen of het feit dat je ook gescoord wordt op het uiterlijk van je gezicht.
Bikini-Fitness
Bij Bikini-Fitness was het Ashley Kaltwasser die voor de derde maal op rij de titel pakte. Janet Layug eindigde op een tweede plaats met achter haar Courtney King en India Paulino op de respectievelijk derde en vierde plaats.
Fitness & Women’s Physique
Het was een jaar waarin de huidige kampioenen zich liet horen. Oksana Grishina won in de klasse Fitness voor de tweede maal op rij. Datzelfde gold voor Juliana Malacarne die de klasse Women’s Physique opnieuw won
Mr Olympia 2013 uitslag
Afgelopen weekend, tussen 26 en 29 september barstte de strijd weer los in Las Vegas om de grootste bodybuilding titel ter wereld te winnen: de Mr Olympia 2013. Dit jaar stond voornamelijk 2 voudig winnaar Phil Heath in de schijnwerpers. Zou hij de titel weer op zijn naam kunnen zetten en daarmee een hattrick met de Mr Olympia kunnen weten te bemachtigen?
Jay Cutler
Naast Phil Heath stond de Mr Olympia 2013 in het teken van de terugkomst van zijn beste vriend: Jay Cutler. De afgelopen jaren moest Jay Cutler verstek laten gaan vanwege een zware biceps blessure. Dit jaar stond hij weer op het podium, samen met onder andere Phil Heath maar ook Dexter Jackson en publieksfavoriet Kai Greene.
Winnaar Mr Olympia 2013
En ook dit jaar is de titel naar de winnaar gegaan van de voorgaande 2 edities: Phil Heath is Mr Olympia 2013 en zet daarmee de 3rde keer op rij de titel op zijn naam. De nummer 2 is net als vorig jaar Kai Greene. Het ziet er naar uit dat hij deze rol als runner up niet van zich af kan schudden, gezien de historie. Verrasend is dat de 3de plek niet door Shawn Roden, maar door Dennis Wolf wordt ingenomen. Jay Cutler vinden we terug op de 6de plaats, waaruit toch wel duidelijk wordt dat de blessure van de afgelopen jaren hem wat massa hebben gekost. Jay Cutler wordt nog voorafgegaan in de ranglijst door Dexter Jackson die er weer messcherp uitzag.
Mr Olympia 2013 Uitslag
De volledige uitslag van de Mr Olympia 2013 vind je hieronder. Wil je deze vergelijken met de uitslagen van 2011 en 2012. Deze uitslagen vind je hier:
1st Phil Heath
2nd Kai Greene
3rd Dennis Wolf
4th Shawn Rhoden
5th Dexter Jackson
6th Jay Cutler
7th Roelly Winklaar
8th Mamdouh Elssbiay “Big Ramy”
9th Branch Warren
10th Lionel Beyeke
(bron: bodybuilding.com)
Mr Olympia 2012 uitslag
Dit weekend kwamen de beste bodybuilders in Las Vegas samen om te strijden op het meest prestigieuze podium van de bodybuildwereld. “Joe Weider’s Olympia Fitness&Performance weekend” wordt sinds 1965 jaarlijks gehouden en heeft sinds 1999 een vaste locatie gevonden in Las Vegas, Nevada.
Mr. Olympia 2012
Het is de grootste expo voor fitness en bodybuilding wereldwijd. Er worden wedstrijden georganiseerd in powerliften, strongman, “Olympia wrestling”, armwrestling (armpjedrukken), “Amerikaans kickboxen” en verkiezingen voor Ms. Olympia, Ms. Figure, Ms.Fitness, Ms. Bikini en de “212 showdown” (bodybuilders tot 212 pond). Waar het echter allemaal om draait is de Mr. Olympia verkiezing. 24 bodybuilders hadden zich gekwalificeerd door het afgelopen jaar een wedstrijd voor Pro’s te winnen of dankzij het nieuwe Olympia puntensysteem. Uiteindelijk waren het er 19 die zichzelf in staat achtten in de juiste vorm op het podium te verschijnen.
Eerste plaats: Phil Heath
Er waren een paar grote namen die de grootste verwachtingen hadden geschept en de meeste aandacht kregen. Ten eerste natuurlijk de titelverdediger Phil “the gift” Heath. Vorig won hij voor het eerst het felbegeerde Sandowbeeldje (naar de oprichter van het moderne bodybuilding Eugene Sandow). Hiermee stootte hij zijn vriend en mentor Jay Cutler van de troon. Phil had zich het hele jaar voorbereid op het verdedigen van zijn titel door grote wedstrijden zoals de Arnold Classic aan zich voorbij te laten gaan. Dit wierp zijn vruchten af. Phil verscheen in fantastische vorm en zag er nog beter uit dan vorig jaar. Volle spierbuiken, kurkdroog en perfecte balans.
Tweede plaats: Kai Greene
En dat was maar goed ook want de competitie was groot ondanks dat velen het al als een gelopen strijd zagen. Kai ” the predator” Greene, de filosofische gymwarrior is door zijn unieke karakter en extravagante poseerroutines wereldwijd een favoriet. Waar Phil Heath vergeleken kan worden met de tennisser Pete Sampras in zijn hoogtijdagen, lijkt Kai Greene meer op Andre Agessi. Hij wint misschien minder wedstrijden dan de schijnbaar onverslaanbare, perfecte Phil Heath, maar hij is een stuk interessanter.
Kai was dit weekend in zijn beste shape ooit, gaf zoals gebruikelijk weer een fantastische show en dat vertaalde zich in zijn beste prestatie ooit. Tijdens de prejudging (waarin het eindresultaat al grotendeels wordt bepaald) werd al snel duidelijk dat de strijd om de titel tussen Phil en Kai zou gaan. Het was dan ook geen verassing dat een dag later Phil en Kai als laatste twee op het podium stonden. Beide in hun beste vorm ooit en het is dan ook de vraag of Kai het in die omstandigheden van Phil kan winnen wanneer genen het eindoordeel bepalen. Ondanks Kai zijn verbeteringen was het geen verassing toen The gift zijn naam hoorde omroepen als winnaar
Derde: Shawn Rhoden
De meest verassende uitslag was de derde plaats. Geen Branch Warren (dit jaar winnaar van de Arnold Classics), geen Dennis Wolf (tweede dit jaar op de Arnold Classic), maar Shawn “Flexatron” Rhoden. Vorig jaar nog 11e op de Mr. Olympia, dit jaar 8e bij de Arnold Classic. Niet vreemd dus dat niemand had verwacht dat hij de mannen die hem daar versloegen nu achter zich liet om het brons te winnen (ook al won hij dit jaar de Tampa Pro). Misschien dat een rustpauze en hernia-operatie hiertoe hebben bijgedragen. Terwijl Branch en Dennis Wolf nog trashtalk aan het praten waren onderling tijdens de persconferentie vooraf was het de Jamaicaanse Shawn Rhoden die met het been heen ging. Branch en Wolf eindigden als 5e en 6e.
Vierde plaats: Dexter Jackson
Een andere verassing was de vierde plaats voor de Mr. Olympia van 2008 en winnaar van de Pro Masters 2011 (voor 40plussers). De, inmiddels 42-jarige, Dexter “the blade” Jackson die zowel messcherp was als “vol” toonde misschien wel zijn beste vorm ooit. Voor de meesten leek een top zes positie in deze line-up te hoog gegrepen en hij verbaasde dus velen door als vierde te eindigen. Dexter zal in december dit jaar zijn titel van de Pro Masters verdedigen tegen een aantal van de mannen die dit weekend ook met hem op het podium stonden zoals Toney Freeman. Het feit dat hij die namen allemaal verslagen heeft, voorspelt veel goeds voor Dexter in december.
Nieuw in de top tien: Evan Centopani en Lionel Beyeke
Nieuw op het podium dit jaar waren Evan Centopani en Lionel Beyeke. De fransman Lionel Beyeke viel velen voor het eerst op toen hij 2e werd bij de amateurs op de NPC Arnold amateur championships van 2009 waarmee hij zijn pro-licentie verdiende. Het jaar erop werd hij vierde bij de New York Pro en tweede bij de IFBB Toronto Pro Super Show. In 2011 won hij de Flex pro en werd hij zesde op de Arnold Classic. Dit jaar deed hij voor het eerst mee met de Mr. Olympia en lukte het hem dus (net) in de top tien te eindigen. Hij had wat problemen met scherpte was niet droog genoeg voor een hogere plaatsing. Gezien het feit dat hij slechts enkele dagen voor zijn vertrek naar Las Vegas vader werd van een dochtertje was begrijpelijk dat zijn timing niet helemaal “spot on” was. Zijn massa en de ruimte voor verbetering in scherpte beloven echter nog wat voor de toekomst.
Evan “the ox” Centopani deed dit jaar ook voor het eerst mee op de Mr. Olympia. Evan toonde zijn potentie al in 2006 toen hij tweede werd bij de NPC Nationals in de klasse Super-HeavyWeight en opnieuw in 2007 toen hij hier de eerste plaats won (en de Overall Winner was) en zijn pro-licentie verdiende. Toen hij vervolgens in 2009 de New York Pro won en in 2011 de Los Angeles Pro leek zijn status als iemand om rekening mee te houden, bevestigd. Evan werd in zijn eerste optreden op de Mr. Olympia achtste.
Buiten de boot: Roelly Winklaar niet in top 10
“Onze eigen” Roelly Winklaar eindigde helaas buiten de top 10 op de 12e plaats. Het lukt Roelly maar niet om de weg omhoog te vinden na zijn winst op de Arnold Amateurs 2009 en New York Pro van 2010 waar hij mannen als Toney Freeman, Dennis Wolf en Johnnie Jackson nog achter zich liet (bij zijn eerste optreden op de Mr. Olympia in 2010 werd hij vervolgens 14e). Dit terwijl al deze mannen vooruitgang boekten en dit weekend voor hem eindigden. Dit jaar won hij nog de Nordic Pro, werd 4e op de Tampa Pro en 4e bij de Europa SuperShow. En dit is dan ook waar het volgens sommigen misliep, te veel wedstrijden in een jaar. Hoe vaker je in wedstrijdshape op een podium moet verschijnen hoe minder tijd je hebt om te bulken en te groeien. Mogelijk dat dit hem heeft opgebroken.
Ontbrekende namen op het podium
De grootste naam die ontbrak, was die van viervoudig Mr. Olympia Jay Cutler. Jay verloor zijn titel vorig jaar aan zijn vriend en “apprentice” Phil Heath. In diverse interviews gaf hij aan erop gebrand te zijn de titel terug te winnen. Iedereen keek uit naar de strijd om te zien of de leraar de titel kon terugwinnen van de leerling. Op 27 Augustus 2012 liet hij echter weten dit jaar niet mee te doen. Te weinig tijd om te trainen door zijn zakelijke activiteiten waren de reden. Wel kondigde hij een comeback aan in 2013. Velen twijfelen echter of, de nu 39-jarige, Cutler hier serieuze plannen voor heeft of dat hij dit slechts om marketingtechnische redenen zegt (zoals Ronnie Coleman ook bijna elk jaar op een comeback zinspeelt).
Geschat wordt dat Jay zo’n 30 miljoen dollar waard is. Om te blijven spekken, is het handig als je in de scene blijft als mogelijke contender en je nog niet door iedereen bent afgeschreven. Dan ben je interessanter om over te schrijven in magazines, krijg je meer uitnodigingen voor gastoptredens en zijn je sponsors makkelijker tevreden te stemmen.
De andere grote, ontbrekende, naam was die van Victor Martinez. Echter wel begrijpelijk. Victor gaf aan niet voldoende getraind en gegeten (en gespoten?) te hebben. Dit kan hem nauwelijks kwalijk genomen worden gezien het feit dat hij een groot deel van het jaar in de gevangenis heeft gezeten wegens “immigratieproblemen”. Victor zat 7 maanden vast in Kearny , NJ County Correctional Facility. Victor had weinig tijd om te genieten van zijn winst (of juist erg veel) op de Sheru Classic in Madrid in oktober 2011.
Bij terugkomst op het vliegveld JFK werd hij namelijk aangehouden wegens een verlopen green card. In de gevangenis kon hij niet eten wat hij gewend was en werd hij niet in staat gesteld te trainen. Hij verloor ruim 60 pond tijdens zijn verblijf. Waar andere bodybuilders het te druk hebben met zaken doen of moeite hebben te bepalen aan welke wedstrijd ze wel of niet mee moeten doen, lijken dit nietszeggende probleempjes vergeleken met hetgeen Victor de afgelopen jaren heeft meegemaakt. Vorig jaar en dit jaar waren een slechte herinnering, 2009 was nog een stuk erger door de moord op zijn zus. Het is dan ook te hopen dat het Victor voortaan wat beter voor de wind gaat.
Volledige uitslag
- 1. Phil Heath
- 2. Kai Greene
- 3. Shawn Rhoden
- 4. Dexter Jackson
- 5. Branch Warren
- 6. Dennis Wolf
- 7. Toney Freeman
- 8. Evan Centopani
- 9. Johnnie Jackson
- 10. Lionel Beyeke
- 11. Ben Pakulski
- 12. Roelly Winklaar
- 13. Ronny Rockel
- 14. Essa Obaid
- 15. Hidetada Yamagishi
- 16. Baitollah Abbaspour
- 16. Bill Wilmore
- 16. Fred Smalls
- 16. Michael Kefalianos
Mr Olympia 2011 uitslag
Begin september waren de resultaten van de Mr Olympia 2011 bekend. Het was de vraag of Jay Cutler zijn titel zou kunnen verdedigen of dat Dexter Jackson deze in de wacht zou slepen. Hierbij nogmaals de winnaars en uitslag:
- Phil Heath
- Jay Cutler
- Kai Greene
- Victor Martinez
- Dennis Wolf
- Dexter Jackson
- Toney Freeman
- Brandon Curry
- Ronny Rockel
- Hidetada Yamagishi
Mr Olympia Europa
Je wilt wel naar de mr. Olympia, maar hebt niet de gelegenheid om naar Las Vegas te gaan? Nu heb je de kans. De Mr. Olympia komt terug naar Europa. Naar Dortmund, Duitsland om precies te zijn. Op 22 oktober heb je kans om de top bodybuilders van de wereld te zien strijden bij onze oosterburen.
“Joe Weider´s Olympia Europe is coming back!”
Op de officiële site wordt met trots aangekondigde dat de “Olympia Europe” terug is. Bodybuilders van de oude school zullen dan al terugdenken aan de tijden dat ze Lee Haney zijn tweede Mr. Olympia zagen winnen in Brussel. Of aan 1992 toen Dorian Yates zijn eerste Olympia won in Helsinki, de laatste keer dat “de Olympia” buiten de V.S. werd gehouden. Ik schrijf “de Olympia” tussen aanhalingstekens omdat ik vrees dat ik het opkomende enthousiasme van de lezer hier direct moet temperen.
Het is namelijk niet “de” Olympia, maar “een” Olympia die naar Duitsland komt. Er komt dit jaar voor het eerst naast “de” Olympia, die gewoon weer in Las Vegas wordt gehouden, een tweede Olympia. Net zoals er meerdere Arnold Classics zijn in inmiddels alle werelddelen, zullen er dit jaar twee versies van de mr. Olympia zijn. De Mr. Olympia Europe wordt precies vijf weken na het “main event” in Las Vegas gehouden.
Dunnetjes overnieuw doen
Dan verliest het toch een beetje zijn glans natuurlijk. Ten eerste omdat het simpelweg niet die ene titel is die zo’n beetje gelijkstaat aan een wereldtitel in iedere andere sport. Het is daar een tweede versie van, niet het origineel.
Wat de wedstrijd zelf betreft, kunnen we (afhankelijk van het deelnemersveld) qua resultaten een herhaling verwachten van de Olympia in Vegas. Dat zien we immers vaker met wedstrijden die kort na een groot evenement worden gehouden. Vooral als het gaat om de top 3. Denk onder andere aan Kai Greene die dit jaar alle Arnold Classics gewonnen heeft.
Is Kai erbij?
Van Kai kunnen we ons overigens afvragen of hij er dit jaar wel bij zal zijn. Vorig jaar mocht/wilde hij niet deelnemen (onduidelijkheid over een contract dat niet getekend zou zijn) en dit jaar heeft hij zich duidelijk op de Arnold gericht. In voorgaande jaren richtte hij zich uitsluitend op de Mr. Olympia en werd hij tweede achter Phil Heath. In hoeverre zou hij zijn kansen dit jaar beter kunnen inschatten? Heeft hij ervoor gekozen weer eens te winnen en Phil gewoon te ontwijken dit jaar?
Zo speculeerde Jay Culter onlangs bij de Arnold Classic Australië nog dat Kai nooit meer deel zou nemen aan de Olympia. Hij zou de Arnolds blijven winnen en Phil de Olympia. Kai zelf verschafte na zijn overwinning op de Arnold Classic Brazil ook geen duidelijkheid. In een interview met Shawn Ray werd hem rechtstreeks gevraagd of hij deel zou nemen aan de Olympia dit jaar. Kai ging met geen woord in op de Olympia en vertelde alleen maar over hoe trots hij was deel uit te maken van de “Arnold movement”.
Hoe dan ook, als hij er niet bij is in Vegas dan is hij er ook niet bij in Dortmund. Dat zou betekenen dat je niet de strijd te zien zou krijgen die je eigenlijk wilt zien, of het nu een herhaling is of niet.
Wel of niet naar de Mr. Olympia Europe?
Je kunt je dus afvragen of het zin heeft om af te reizen naar Dortmund. Zelf twijfel ik er geen moment aan dat het ondanks al het bovenstaande een succes zal worden.
Denk ten eerste aan de FIBO-fans die elk jaar naar Keulen afreizen voor een foto met pro bodybuilders. Hoe tof is het voor hun om die mannen ook daadwerkelijk in actie te zien? Alleen al om ze eens allemaal tegelijk in hun wedstrijd shape te zien in plaats van bulkend zoals vaak ten tijde van de FIBO. Dortmund en Keulen zal voor de meeste Nederlanders een vergelijkbare afstand zijn.
Ook zal er rondom de wedstrijden een fitness-beurs zijn zodat er naast het toekijken vanuit de zaal ook genoeg gelegenheid is voor ontmoetingen zoals op de FIBO. Zelf vond ik het op de Bodypower Expo in Birmingham erg prettig dat je afwisselend naar de wedstrijd kon gaan kijken en de beurs op kon lopen. Bodybuildwedstrijden, leuk als ze zijn, kunnen vaak behoorlijk lang duren. Bovendien heeft iedereen zijn voorkeur voor bepaalde klassen dus de afwisseling kan dan erg prettig zijn. Dit kennen we natuurlijk ook van wedstrijden gekoppeld aan een beurs in Nederland, maar met de titel en deelnemers van de Olympia praten we natuurlijk toch over een ander niveau. Mannen als Phil Heath, Dexter Jackson, Dennis Wolf, Shawn Rhoden, maar ook “onze eigen” Roellie Winklaar en Wiliam Bonac. Dat wil ik in elk geval zien.
De Mr. Olympia Europe 2016 vind plaats op 21 en 22 oktober.
