De landmine press, ook wel jammer press genoemd, is een ballistische oefening die nog het beste vergeleken kan worden met de beweging uit het kogelstoten. Het is een compound oefening waarbij het hele lichaam moet coördineren om de taak zo goed mogelijk uit te voeren. Het kan dan ook als een ‘functionele’ oefening gezien worden.
De grote borstspieren en schouders komen in actie bij het opheffen van de bovenarmen.
Behalve de grote schouderspier zelf worden diverse spieren rondom het schoudergewricht ingezet om deze te stabiliseren. Kleinere stabiliserende spieren zoals de vier spieren van de rotatoren manchet, maar ook de grotere trapezius en dieper liggende spieren die het schoudergewricht naar achteren en omhoog trekken.
In de armen is een actieve rol weggelegd voor de triceps die de armen moeten strekken terwijl de biceps een stabiliserende rol hebben.
Core-spieren zoals de buikspieren en spieren langs de wervelkolom houden de romp recht. De schuine buikspieren worden ingezet om vanuit de middel te roteren.
De benen vormen de aanzet van de beweging. Eerst komen de benen in actie en vervolgens wordt deze actie door het bovenlichaam verlengd. De oefening kan worden uitgevoerd met een halterstang in een hoek geplaatst, of in een speciaal hiervoor bestemde houder.
Qua beweging zijn er verschillende varianten mogelijk.
Betrokken spieren:
Schoudergewricht:
teres minor)
Armen
Buik:
(Onder)rug en wervelkolom:
Zoals gezegd, kan de landmine press een ‘functionele’ oefening genoemd worden. Daarmee wordt vaak bedoeld dat de benodigde samenwerking van de verschillende spieren zich makkelijk(er) laat vertalen naar dagelijkse bewegingen. De jammer press kan op verschillende manieren worden uitgevoerd. ‘De beste’ methode, is dan ook afhankelijk van welke beweging jij vooral denkt uit te moeten voeren in de dagelijkse praktijk.
Als sporter kan jouw sport specifieke bewegingen vereisen die je mogelijk kan vertalen naar een specifiek uitvoering van de landmine press. Voor een kogelstoter bijvoorbeeld zal de boven genoemde beschreven uitvoering niet optimaal zijn. De voeten naast elkaar is immers niet hoe je het beste een kogel stoot. Je wilt dan het been van de uitvoerende arm achter hebben staan. Ook een vechter zal één been voor en één been achter willen hebben. Welk been dat is, hangt dan weer af van de stoot die getraind wordt.