Uit een recent onderzoek zou blijken dat je je als man geen zorgen hoeft te maken over je zaakje wanneer je vaak op de fiets zit. Dat zou dus geen excuus meer zijn om de fiets te mijden.
“Derde testikel van de wielrenner”
Ik heb een hekel aan fietsen. Tien keer liever ga ik dan maar wat langer lopen. Te ver om te lopen? Dan pak ik m’n fiets met 4 cilinders van 600cc. Die heeft tenminste een man-vriendelijk zadel (en is iets sneller). Het zijn dus niet zozeer die twee wielen waar ik een aversie voor heb, noch de lichaamsbeweging. Het is vooral dat klote-zadel waar ik een hekel aan heb. Dat zadel dat ontworpen lijkt om mannen onvruchtbaar te maken. Vooral de sportievere fietsen lijken door een sado masochist ontworpen. Wil je een beetje comfortabel zadel dan moet je het vooral van de opoe en damesfietsen hebben.
Begrijp met niet verkeerd, als fitness docent of coach zou ik eerder fietsen aanraden dan hardlopen vanwege de lage impact op de gewrichten. Maar die voordelen wegen wat mij persoonlijk betreft niet op tegen de hoge impact op de bron van mijn mannelijkheid.
Die ‘zadel-haat’ is niet geheel onterecht. Behalve het duidelijke signaal van ongenoegen dat ik persoonlijk ontvang van mijn zaakje, hebben ook onafhankelijke onderzoeken aangetoond dat er een negatief verband is tussen fietsen en erectiele functie, seksuele functie/impotentie en functie van de urinewegen [3,4]. Het is dus niet alleen ongemak, maar zelfs een mogelijk gezondheidsrisico hoewel de ernstige gevallen vooral voor lijken te komen in lange afstandsrijders. In die groep bleek volgens onderzoek uit 2005 gevoelloosheid van de genitaliën de meest gehoorde klacht, direct gevolgd door erectiele disfunctie [5]. Onder de minder vaak gemelde klachten viel opvallend genoeg ook priapisme, een langdurig erectie die niet afneemt ondanks een gebrek aan seksuele opwinding. Andere meer zeldzame klachten waren onder andere trombose in de penis, onvruchtbaarheid, bloed in urine, verdraaiing van de zaadstreng en ontsteking van de prostaat. Brrrrrr….
In Leidschendam schreven onderzoekers in 2005 een artikel naar aanleiding van een wielrenner die binnenkwam met bultvorming in het perineum [6]. Het bleek een (pseudo)tumor te zijn die chirurgisch verwijderd moest worden. Deze bultvorming blijkt zo vaak voor te komen in beroepsmatige wielrenners dat de term ‘derde titel van de wielrenner’ gebruikt werd voor het fenomeen [7].
Genoeg materiaal in elk geval voor de media om sensationele stukken te plaatsen over de gevaren van fietsen [8].
Fietsen niet gevaarlijk voor je zaakje?
Andere onderzoeken onder recreatieve fietsers toonden echter geen verband aan waarmee de exacte invloed voor minder fanatieke fietsers dus onduidelijk blijft [2].
Volgens onderzoek dat recent werd gepubliceerd in The Journal of Urology® blijkt dat zowel recreatief fietsen als intensieve fietsers geen negatieve impact ervaren op seksuele functie en functie van de urinewegen [1]. Het onderzoek zou zich vooral onderscheiden van eerdere onderzoeken door de omvang.
This is the largest comparative study to date, exploring the associations of cycling, bike and road characteristics with sexual and urinary function using validated questionnaires.
Benjamin Breyer, Department of Urology, University of California-San Francisco.
De onderzoekers denken dat hun bevindingen een extra aanmoediging kunnen zijn voor mensen om te gaan fietsen.
We believe the results will be encouraging for cyclists. Cycling provides tremendous cardiovascular benefits and is low impact on joints. We believe the health benefits enjoyed by cyclists who ride safely will far out weight health risks.
Zoals gezegd, kwamen eerdere onderzoeken tot andere conclusies. De aanhoudende druk op het perineum en micro-trauma tijdens fietsen zouden volgens die onderzoeken schadelijke effecten hebben. Volgens de onderzoekers van de University of California-San Francisco zouden die eerdere studies vooral beperkingen hebben qua omvang en opzet. Zo zouden controlegroepen en gevalideerde metingen ontbreken.
In het onderzoek van de University of California-San Francisco werd gewerkt met drie groepen atleten; 2774 wielrenners, 539 zwemmers en 789 hardlopers. Alle deelnemers vulden gevalideerde vragenlijsten in waaronder de Sexual Health Inventory for Men (SHIM), International Prostate Symptom Score (I-PSS), en de National Institutes of Health Chronic Prostatitis Symptom Index (NIH-CPSI). Ook werden vragen gesteld over urineweg infecties, zadelpijn en gevoelloosheid van genitaliën.
Behalve de vergelijking tussen de sporten met en zonder druk op het perineum, werd ook gekeken naar verschillende omstandigheden van het fietsen. Denk daarbij aan de samenstelling van de fiets zelf, de intensiteit waarmee gefietst wordt en de staat van de weg waarop gefietst wordt. Hiervoor werd de wielrenners gevraagd naar hun fiets, type zadel, de hoek van het zadel, hoe vaak ze beschermende vulling in de broek droegen, hoe vaak en hoe lang er werd gestaan op de pedalen.
De fietsers werden verdeeld in groepen op basis van intensiteit:
- Hoge intensiteit: Langer dan twee jaar fietsend, vaker dan drie keer per week, gemiddeld meer dan 40km per dag
- Lage intensiteit: Voldoet aan geen van bovenstaande criteria
Resultaten onderzoek
In het algemeen gold dat de seksuele gezondheid en gezondheid van urinewegen vergelijkbaar was tussen de hardlopers, zwemmers en wielrenners. Opvallend genoeg bleken wielrenners in de ‘hoge intensiteit’ beter te scoren op erectiele functie dan de fietsers in de ‘lage intensiteit’ groep. De staat van de fiets, noch de staat van de weg bleken van invloed te zijn. Wel bleek dat een stuur dat lager afgesteld staat dan het zadel de kans op zadelpijn en gevoelloosheid van de genitaliën verhoogt. Meer dan 20% van de tijd op de pedalen staan, had een verlagend effect op gevoelloosheid van de genitaliën.
Wat de belangrijke data betreft, de seksuele functie en staat van de urinewegen, blijkt het fietsen volgens dit onderzoek dus niet heel schadelijk. Gevoelloosheid en zadelpijn vind ik echter al voldoende reden om lekker te blijven lopen. Meer excuses heb ik niet nodig.
Referenties:
- Mohannad A. Awad, Thomas W. Gaither, Gregory P. Murphy, Thanabhudee Chumnarnsongkhroh, Ian Metzler, Thomas Sanford, Siobhan Sutcliffe, Michael L. Eisenberg, Peter R. Carroll, E. Charles Osterberg, Benjamin N. Breyer. Cycling, and Male Sexual and Urinary Function: Results from a Large, Multinational, Cross-Sectional Study. The Journal of Urology, 2017;
- https://www.auajournals.org/doi/10.1016/j.juro.2017.10.017
- Baek S, Lee SY, Kim JM, Shin E, Kam S, Jung HC. Bicycle Riding: Impact on Lower Urinary Tract Symptoms and Erectile Function in Healthy Men. International Neurourology Journal. 2011;15(2):97-101. doi:10.5213/inj.2011.15.2.97.
- Nontraumatic injuries in amateur long distance bicyclists. Weiss BD Am J Sports Med. 1985 May-Jun; 13(3):187-92.
- Impotence and nerve entrapment in long distance amateur cyclists. Andersen KV, Bovim G Acta Neurol Scand. 1997 Apr; 95(4):233-40.
- The vicious cycling: bicycling related urogenital disorders. Leibovitch I, Mor Y Eur Urol. 2005 Mar; 47(3):277-86; discussion 286-7.
- Asselbergs CP, Loeff JW, de Jongh GJ, de Winter TC. [Perineal nodular induration]. Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A58. Dutch. PubMed PMID: 19818180.
- de Saint Aubain Somerhausen N, Geurde B, Couvreur Y. Perineal nodular induration: the ’third testicle of the cyclist’, an under- recognized pseudotumour. Histopathology. 2003 Jun;42(6):615-6. PubMed PMID: 12786900.
- http://www.dailymail.co.uk/health/article-364433/Cycling-em-em-make-impotent.html
