Sportscholen met het “basic-concept” bieden meestal niet standaard begeleiding wat zorgt voor inefficiënte, soms ronduit gevaarlijke trainingen en vaak irritatie. Maar ja, daar betaal je dan ook voor. Met het ontstaan en vaker voorkomen van het “basic concept” in sportscholen neemt de eigen verantwoordelijkheid toe bij het kiezen van de juiste sportschool. De hoogte van de contributie zou dan in veel gevallen niet de doorslaggevende factor moeten zijn, waar dat nu nog wel vaak het geval blijkt.
Basic concept
Ik ben nu een aantal keren geweest en ik mag nu al zeggen dat het bij Old’s Kool Gym beter gaat dan bij Basic Fit want bij Old’s Kool Gym krijg je namelijk WEL de aandacht die je nodig hebt en dat heb ik bij Basic-Fit niet gezien
Ruud de Wit
Dit was een reactie van gisteren die een lezer had ingestuurd die van Basic Fit is overgestapt naar Old’s Kool Gym in Lelystad. Ik ben er nooit geweest, maar kan me precies voorstellen wat hij bedoelt.
“Vroegah” was het vrijwel standaard dat je bij binnenkomst van een sportschool een fitnessdocent kreeg toegewezen die je een aan de slag hielp. Hij of zij:
- maakte een inventarisatie van je doelstellingen,
- liet je de verschillende mogelijkheden binnen de school zien,
- stelde in veel gevallen een fitness schema voor je op (of koos uit een selectie standaard schema’s op basis van je doelstellingen),
- Begeleidde je bij je eerste trainingen,
- Liep ook daarna de rondes door de sportschool en keek waar instructies of andere hulp nodig was.
Ik vond het altijd zonde om hogere abonnementskosten te moeten betalen voor zo’n fitnessdocent aangezien ik daar nooit gebruik van maakte. Ik was van mening dat ik diens kennis al lang voorbij was. Later heb ik zelf de opleiding voor fitnessdocent gedaan. Dat heeft weinig aan mijn eerdere mening hierover verandert. Ik vond het aanvankelijk dan ook een mooie ontwikkeling toen eerste sportscholen met het “basic concept” startten.
Toegegeven, mijn ingeschatte overwaardering van de fitnessdocent lag meer aan mij dan aan (de opleiding voor) fitnessdocent. Niet iedereen gaat immers los op onderzoeksteksten en besteedt talloze uren per week aan het leren over voeding en training. Niet iedereen trainde in een hardcore bodybuild sportschool waarin “de grote jongens” nieuwere leden met alle plezier de kneepjes van het vak leerden zodat die hiervan vaak veel meer oppikten dan de gemiddelde fitnessdocent had kunnen uitleggen.
De fitnessdocent heeft een brede kennis en specialiseert zich vaak niet specifiek in het ontwikkelen van spiermassa terwijl ik de behoefte daaraan alleen maar zie toenemen. Ook als je niet zozeer “bodybuilding” als doel hebt omdat je dan beelden van massamonsters voor je ziet, zijn het wel de principes uit het bodybuilding die voor het grootste deel van de mensen die ik zie trainen het snelst het gewenste resultaat zouden bieden (zowel wat mannen als vrouwen betreft!). Vanuit mijn persoonlijke perspectief zag ik dan ook weinig waarde in de (gemiddelde!) fitnessdocent.
Met het Basic concept is de standaard begeleiding van de fitnessdocent op veel plaatsen vervangen door lagere abonnementskosten met eventueel de mogelijkheid om een personal trainer te huren. Standaard geen uitleg van een schema, laat staan instructies per oefening. “Daar is het gedeelte voor krachttraining en daar kan je cardio doen. Succes”.
Het verdwijnen van de fitnessdocent
Nu veel sportscholen zijn overgestapt op dit concept, valt pas echt op wat de waarde van de fitnessdocent was.
Nieuwe leden zonder ervaring in een sportschool worden vrijwel aan hun lot overgelaten. Dat resulteert in oefeningen die gevaarlijk of ineffectief worden uitgevoerd. Nu besef ik me dat we in die oude hardcore gym jongens leerden te rennen, terwijl vaak de fitnessdocent er al voor had gezorgd dat ze konden lopen.
Een bijkomend probleem is dat die sociale en sportieve controle (hoe train je en hoe gedraag je je) steeds moeilijker wordt uit te oefenen door het grote aantal mensen in sportschool. Met het drastisch verlagen van de contributie, moeten veel sportscholen grotere aantallen leden aantrekken. In veel gevallen is de drukte in dit soort sportscholen dan ook de meest gehoorde klacht. Zelf train ik bij Basic Fit in Purmerend, voorheen Health City. De oude garde daar zag zich als het ware overspoeld door een invasie van nieuwe leden waarmee in één klap de bestaande sfeer in de sportschool verdwenen was.
Zoveel leden maakt het moeilijker om elkaar aan te spreken op gedrag of te helpen. Als er gemiddeld 30 mensen in de sportschool aanwezig zijn, leer je elkaar vaak sneller kennen én aanspreken dan wanneer er gemiddeld 100 mensen tegelijk trainen. De wil om te helpen neemt bovendien rap af als die jongens die je normaal zou helpen je nu mateloos irriteren omdat ze je in de overvolle sportschool steeds voor de voeten lopen. Juist het feit dat ze soms overduidelijk geen idee hebben van waar ze mee bezig zijn, is vervelend als daardoor jouw training (die jij zelf natuurlijk hoogst professioneel vindt) wordt verstoord. Helemaal als het voor jou een veel grotere prioriteit heeft dan voor andere leden die eens in een blauwe maandag besluiten iets te doen.
Ik heb wel eens vaker de vergelijking gemaakt dat het dan voelt alsof je als Nederlands elftal moet trainen op een veld waar ondertussen ook de F-jes van F.C. Polderboys moeten trainen.
Eigen gierigheid eigen verantwoordelijkheid?
En waarom zou ik je ook helpen? Als je verzuipt in een zwembad omdat je wel in het diepe springt, maar de zwemlessen niet wilde betalen……
En dat is dus precies het goede voorbeeld. Ondanks dat het eigen fout is, kan ik het natuurlijk niet aanzien hoe je verzuipt en spring er dus toch achteraan. Zo ook in de sportschool kan ik mezelf in sommige situaties niet bedwingen en moet ik gewoon corrigerende informatie geven wanneer ik zie dat iemand een gevaar vormt voor zichzelf, maar vooral voor een ander.
Jongens die bijvoorbeeld op een instabiele mat, staande shoulderpress doen met een halterstang met bijvoorbeeld 30 kilo met hun rug op slechts 20 cm verwijderd van een balkon waar 4 meter lager mensen onderdoor lopen. Dat in een stampvolle sportschool waar je regelmatig in je beweging door een ander geraakt wordt. Ik zie die halterstang dan dus al meters naar beneden vliegen en op iemand z’n hoofd landen. Je ziet zo’n jongen gelukkig we zichtbaar schrikken wanneer je hem op dit risico wijst waaruit blijkt dat hij er gewoon niet bij stil gestaan heeft. Maar waarom moet ik dat doen? Waar is het personeel?
Simpel. Het personeel werkt voor een franchise, een keten met een hoofdkantoor waar alles besloten wordt. Betrokkenheid bij het eigen filiaal is vele malen kleiner dan toen men nog wat te zeggen had over de “eigen sportschool”. Fitness docenten zijn ontslagen of vervangen door Personal Trainers die moeten proberen zelf zoveel mogelijk klanten te vinden die ze persoonlijke begeleiding geven. De overige leden vallen echter niet onder hun verantwoordelijkheid.
Als het niet aan het personeel ligt, kan je het dan de franchise kwalijk nemen? Ik denk het niet. Die maakt een commerciële keuze die alleen mogelijk wordt gemaakt door jou als klant. Dat een sportschool lage prijzen berekent en jou als lid accepteert, betekent niet automatisch dat die sportschool geschikt is voor jou.
Voor wie is dat erg, het gebrek aan kennis, begeleiding & toezicht?
OK, je hebt dus wat ergernis bij mensen zoals ik en mogelijk is er soms gevaar voor omstanders. Het grootste gevolg bestaat natuurlijk vooral uit:
- Minder resultaat uit je training
- Grotere kans op blessures.
Nogmaals: Who cares? Je wilt er niet voor betalen dus moet je maar voor lief nemen dat je dit risico loopt. Voor veel mensen zal dit risico de prijs van een lage contributie waard zijn. Bijvoorbeeld omdat ze het allang best vinden dat ze gemiddeld eens in de twee weken trainen en helemaal niet het onderste uit de kan willen halen. Voor die ene keer in de twee weken willen ze dan ook zo min mogelijk betalen. Als dat ertoe leidt dat ze die ene training niet het meeste er uit halen, zal ik dan ook de laatste zijn die daar om rouwt.
Hetzelfde betreft in iets mindere mate de kans op blessures. Fanatieke sporters balen van blessures omdat het de beoefening van hun sport in de weg staat. Door hersteltijd moeten ze bijvoorbeeld trainingen missen. Als dit iemand overkomt die helemaal niet zo serieus traint, baalt deze daar dan ook veel minder van. Het ligt natuurlijk anders als een blessure zo erg is dat dit je ook in de rest van je dagelijkse leven belemmert.
Maar ook dan denk ik toch weer: “Niemand heeft je gedwongen om zonder te weten wat je doet te gaan trainen”.
Een uitzondering hierop vind ik kinderen. Ik zie teveel jonge kinderen sportscholen binnenlopen waar geen enkele vorm van toezicht is. Hier ligt wat mij betreft een taak van ouders om een sportschool mét begeleiding te selecteren. Dit zal waarschijnlijk ook veel klachten besparen. Helaas zijn jonge jongens namelijk een terugkerende groep waarover steeds geklaagd wordt.
Geen excuus voor onwetendheid
Wellicht klink ik een beetje hard, ondanks dat ik die zwemmer dan toch niet laat verzuipen. Deze harde opstelling wordt deels veroorzaakt door de gedachte dat er geen excuus meer is voor onwetendheid. Op sites als deze is gigantisch veel informatie te vinden, van instructievideo’s voor oefeningen tot uitgebreide reviews over voeding en trainingsprincipes. Ook al heb je geen trainer dan hoeft dat dus niet te betekenen dat je niet weet hoe je een oefening uitvoert.
Het verbaast me iedere keer weer hoe groot het verschil vaak is tussen de tijd die mensen investeren in trainen enerzijds en zichzelf informeren over training en voeding anderzijds. Zou die verhouding beter zijn, dan zouden velen aanzienlijk meer resultaat boeken uit dezelfde tijd die ze nu al in de sportschool besteden. Het feit dat jij op deze blog zit en dit leest, betekent waarschijnlijk dat jij wel inziet hoe belangrijk deze informatie is.
Vroeger kon onwetendheid geweten worden aan beperkte toegang tot informatie. Tegenwoordig betekent het beperkte motivatie om je te laten informeren en als je niet gemotiveerd bent, moet je überhaupt niet klagen als resultaten uitblijven.
Maak een realistische keuze op basis van jouw doelstellingen en ervaring
Uiteindelijk komt het er dus op neer dat je een goede inschatting moet maken van wat je wilt en wat je weet.
Wil je serieus resultaten in de sportschool boeken, maar weet je niets over training en voeding? Schrijf je dan in bij een sportschool die begeleiding biedt. Dat hoeft in praktijk overigens nog niets eens (veel) meer te kosten dan een basic sportschool.
Wil je serieus resultaten in de sportschool boeken en heb je al een gedegen achtergrond dan is een basic sportschool waarschijnlijk juist wel weer geschikt omdat je de begeleiding niet meer nodig hebt van de fitnessdocent die de “newbies’s” aan de slag helpt.
